</A>Gecenin ayazi cökmüs tüm agirligiyla üzerine,
Donmalarda kirik aynadaki yansimalari.
İsinmak icin yaktigi mumun alevi vuruyor gözlerine
Vuruyor da kurumuyor sel akitan göz pinarlari.
Bir cigliktir cinlatiyor kulaklarini, elleri kulaklarinda,
Yok iste yok diyor gitti… hayallerini de alip yanina,
Neden engel olamiyor sanki icindeki haykirisa
“Dur” diyememenin izdirabini yasiyor gecenin ayazinda.
Kapaniyor gözleri gündüzüne gecenin inadina,
Göremiyor günesi en parlak isigini yansitsa da.
Karanlikta parlayan birtek yildiza odaklanmis bakislari,
Ona adanmis sevdalar, siirler, farkinda olmasa da.
Pismanligi carsaf gibi cekiyor da üzerine,
Lal olmus diliyle söyleyemiyor “Gitme” diye.
Yakmak isterken kirilmisliga can, söndürüyor umutlari
Es tutuyor yalnizligi, tutsak oluyor izdiraba gecelerde.
Kursun degiyor yürege akitamiyor bir damla kani,
Yarim kalmis hayaller, deryada alabora sevdasi,
Mahkumiyetini özünden almis silinmiyor yazgisi,
Cikmaz sokaklarda dolaniyor, bulamiyor cikis noktasi.
